Lees verder
De Achtste Eeuw
The Origins of Distilling
De distillatie van wijn en ‘uitingen van de alcohol’ bestaat al eeuwen, het zou zelfs al in de 8ste eeuw in de Arabische wereld zijn oorsprong vinden. In de middeleeuwen sloeg dat over naar Europa toen Benedictijnse monniken in Salerno, Italië, alcohol gingen distilleren om medicinale planten te kunnen oplossen en bewaren, waaronder jeneverbessen die lokaal groeide (en vandaag de dag nog steeds de bron zijn van de jenever in veel gin merken!). De ‘Compendium Salernitanum van de Schola Medica Salernita’ uit circa 1055 wordt beschouwd als het eerste voorbeeld hiervan. Het bevat een verzameling behandelingen inclusief een recept voor een tonicum doordrongen van jeneverbessen..
1269
De eerste jenever drankjes
De eerste belangrijke vermelding van medicinale drankjes op basis van jenever verscheen in een Nederlands encyclopedisch werk van Jacob van Maerlant uit 1269 genaamd ‘Der Naturen Bloeme’ (‘De Bloem van de Natuur’), dat een hoofdstuk bevat over geneeskrachtige kruiden waaronder jeneverbessen, met een verwijzing naar een tonicum op basis hiervan. Door de jaren heen hebben artsen jenever gebruikt voor medische doeleinden, vooral als het ging om aandoeningen van de maag, nieren en lever.
1582
De introductie van graanalcohol
Terwijl vroegere distillatie met behulp van gefermenteerde druiven (wijn) werd gedaan, ontdekten stokerijen in 1582 dat het produceren van sterkedrank op grote schaal gemakkelijker en kosten-effectiever was als het werd gedistilleerd uit gefermenteerd graan (bier). Hierdoor konden boeren overtollig graan behouden en iets wat ooit verspild werd, veranderen in een nieuwe inkomstenstroom. De eerste centra voor de distillatie van graanalcohol waren de kuststeden van Nederland. Later, nadat De Dertigjarige Oorlog de aanvoer van de Franse cognac had onderbroken, explodeerde de vraag naar Nederlandse graan-alcoholische dranken internationaal en domineerde dit de lokale economie.
1585
Dutch Courage
In 1585, English soldiers came into contact with 'genever' during the Thirty Years War, when they were sent to help the Protestant Dutch revolt against Philip of Spain. Before battle, the Dutch soldiers would have a nip of genever to steel them, and when the English troops returned home, they recounted tales of the spirit that had given them "Dutch courage".
1638 - 1639
The Worshipful Company of Distillers & The Distiller of London.
In 1638 werd ‘The Worshipful Company of Distillers’ opgericht door Theodore de Mayerne, de ‘Vader van de Engelse Distillatie’, en Thomas Cademan, arts van de koningin die minimum kwaliteits- en productienormen vaststelde. Deze normen werden gedocumenteerd in ‘The Distiller of London’, een pamflet dat de verkoop van ‘minderwaardige wijnen’ verbood en specifieerde dat sterkedrank moest worden verbeterd.
1663
Het aantal stokerijen in Amsterdam stijgt tot 400
Rond het jaar 1663 maakte talloze kleine Nederlandse en Vlaamse stokerijen (alleen in Amsterdam al ongeveer 400) de herdistillatie van moutwijn met jeneverbessen populair. De zo geproduceerde sterkedrank werd op grote schaal gebruikt voor de behandeling van medische problemen, waaronder nieraandoeningen, lumbago, maagaandoeningen, galstenen en jicht.
1689
Ontmoet… ‘William of Orange’
Op 11 april 1689 werd de Nederlandse heerser Willem III, in Engeland beter bekend als ‘William of Orange’, in Westminster Abbey in London gekroond tot nieuwe koning van Engeland, Schotland en Ierland. Hierdoor steeg de populariteit van jenever in Engeland enorm en werd het van een medicijn een trendy drankje. Hij was namelijk verwikkeld in een conflict met Frankrijk (in die tijd was Franse brandewijn de meest populaire drank in Groot-Brittannië) en in een poging om de economie van zijn vijand te verzwakken, begon hij de Engelse blokkade tegen Franse goederen. Als gevolg daarvan begon de op graan gebaseerde jenever en snel daarna gin (die in Engeland kon worden gestookt), de plaats in te nemen van de slinkende Franse brandewijn voorraden. Dit bracht een alcoholrevolutie op gang: de favoriete drank, ooit bier, was nu gin.
1694
De Tonnage Act
De consumptie en productie van gin groeide snel en overtrof al snel die van bier en ale. Dit maakte Willem III van Oranje een van de beroemdste monarchen uit de geschiedenis. Maar er was nog een andere reden voor de verdere opkomst van gin, namelijk de Negenjarige Oorlog (ook bekend als de Liga van Augsburg). Net als tijdens de vorige oorlog had de Britse regering een tekort aan geld en dit leidde in 1694 tot de oprichting van de Bank of England en de Tonnage Act. Deze wet bepaalde het staatschuldconcept, waardoor de regering invoerrechten kon heffen op schepen naar het gelang van hun tonnage en accijns op bier en andere sterkedrank kon heffen. Door de belasting op bier steeg de prijs enorm, wat ervoor zorgde dat er weinig verschil meer zat tussen de prijs van bier en gin. Dit was een aanmoediging om de op jenever gebaseerde sterkedrank voor de eerste keer te proberen en velen kwamen er zo achter dat ze het lekkerder vonden dan bier.
1714
Het eerste opgetekende gebruik van Gin
De eerste keer dat er over gin werd geschreven is in een werk van Bernard Mandeville uit 1714, ‘ the Fable of the Bees: or Private Vices, Public Benefits’. Vrij vertaald schreef hij ‘De beruchte likeur, waarvan de naam is afgeleid van het Nederlandse woord voor jeneverbessen, is nu door het vele gebruik ingekort tot het woord Gin’. Hoewel dit het eerste opgetekende gebruik van het woord is, is het naar alle waarschijnlijkheid in de spreektaal al eerder gebruikt. Overigens stamt het Nederlandse woord jenever of genever af van het Oudfranse woord ‘genevre’ (in modern Frans ‘genièvre’) dat ‘jenever boom’ betekent en dat stamt op zijn beurt weer af van het woord Juniperus, het Latijnse woord voor deze boom.
1717 - 1757
De Gin Craze & Mother’s Ruin
De populariteit en de impact van gin op de Londense bevolking, die niet gewend waren iets sterkers te drinken dan bier, was enorm en deze periode werd daarom later beter bekend als de ‘Gin Craze’. Vergelijkbaar met hedendaagse drugs, was gin een sterke drug die goedkoop en makkelijk verkrijgbaar was.
Rond 1720 werd er in een kwart van alle huizen in Londen actief gin gestookt en was de consumptie gestegen naar 8.2 miljoen gallon. Straatverkopers ventten goedkope gin vanaf karren en in achterstraatjes werden dodelijke ingrediënten zoals terpentine en zwavelzuur toegevoegd om meer smaak aan de gin te geven. Vele gin shops bouwden kamers van stro achter hun shop waar mannen en vrouwen hun nacht bewusteloos door konden brengen.
1729
De eerste Gin Wet
De groeiende staat van dronkenschap onder de arme bevolking en de schokkende effecten van de slecht gestookte gins leidde ertoe dat het Britse Parlement in 1729 de eerste van acht gin wetten introduceerde. Deze wet was bedoeld om de verkoop van gin aan banden te leggen, door de belasting op de verkoop en de kosten voor verkoopvergunningen te verhogen. Maar doordat de wet gin omschreef als een sterkedrank waar ‘jeneverbes of ander fruit, kruiden of ingrediënten’ aan toe was gevoegd, werden de legale stokerijen zwaar gestraft terwijl de illegale stokerijen floreerden.
1738
Kapitein Dudley Bradstreet en The Puss & Mew Machine
In 1738, toen in Engeland de vijfde Gin Wet van kracht was, onderzocht een zekere kapitein Dudley Bradstreet de complexiteit van de wet en vond hij een maas in de wet die zei dat een informant de naam moest weten van degene die de accommodatie huurde van waaruit illegale gin werd verkocht. Hij bedacht een manier om anoniem gin te verkopen en huurde een huis, waar hij een beeld van een kat in het raam zette en onder de poot van de kat een tap verborg. Dit werd al snel bekend als een Puss & Mew house, want als dorstige klanten ‘puss’ zeiden en de verkoper zou antwoorden met ‘mew’, was dat een teken dat diegene op zoek was naar gin en kon men geld in een gleuf in de bek van de kat doen en vervolgens gin tappen. Zo werd onbedoeld ’s werelds eerste verkoopautomaat uitgevonden.
1750
Hogart’s Gin Lane
In 1750 creëerde de Engelse artiest William Hogarth twee prenten: Beer Street en Gin Lane. Ontworpen om naast elkaar gezien te worden, beeldden deze kunstwerken het kwade van de consumptie van gin uit in vergelijking met het goede van het drinken van bier. ‘Gin Lane’ verbeeldde het negatieve effect van het drinken van gin, zoals armoede en verval van een stad vol met dunne, uitgemergelde mensen, waar de enige florerende handel die van pandjesbazen en uitvaartondernemers was. Dit in sterk contrast met ‘Beer Street’, waar de mensen gelukkig en mollig waren en in welvaart en vreugde van hun bier genoten. Deze twee prenten worden nu gezien als propaganda, uitgevoerd in opdracht van de rechter Henry Fielding, die de sterke groei van onrust, criminaliteit en kindersterfte weet aan het effect van de sterkedrank. .
1751
De 8ste en laatste Gin wet
Het einde van de Oostenrijkse Successie oorlog leidde tot een overvloed aan terugkomende soldaten die volkomen berooid waren en niet in hun levensonderhoud konden voorzien. Dit had een groeiende criminaliteitsgolf tot gevolg. In 1751 publiceerde Henry Fielding, een Westminster rechter (ken je hem nog?) een paniek zaaiend rapport dat goedkope gin linkte aan de toenemende criminaliteit.
Het was onvermijdelijk dat deze anti-gin kruistocht leidde tot de 8ste en laatste Gin wet, ook wel de Tippling Act genoemd. Deze wet verdubbelde de prijs van een verkoopvergunning naar £ 2 en maakte deze vergunning alleen beschikbar voor herbergen, bierhuizen en kroegen. De wet garandeerde ook immuniteit tegen vervolging en een beloning van £ 5 aan elke verkoper zonder vergunning die doorgaf toch te zijn benaderd door een stokerij. Deze combinatie bewees fataal te zijn voor de achterstraatjes verkoop van gin, de beschikbaarheid van de sterkedrank kelderde enorm en tegen 1752 was de productiehoeveelheid met een derde teruggevallen.
1831
De uitvinding van de Column Still
Aan het begin van de 19de eeuw was er het verlangen om een still te ontwikkelen die de snelheid en kwaliteit van het distillatieproces zou verbeteren. In 1826 vond Robert Stein zo’n still uit die bestond uit twee vaten die de distillatie van neutrale sterkedranken praktischer maakte en daarmee de creatie van de ‘London Dry Gin’ mogelijk maakte. Aeneas Coffey, een Ier en medewerker van een patentbureau, verbeterde het ontwerp en vroeg in 1831 patent aan op zijn ‘Coffey’ still. Column stills worden ook wel Continious Stills genoemd omdat ze, anders dan de klassieke pot still, continu door kunnen draaien. Dit betekent dat er geen tijd verloren gaat met opzuigen en weer opstarten en dat het mogelijk is om een pure sterkedrank op grotere schaal te produceren.
1850
De geboorte van de Gin en Tonic
In 1850 werden de uitvoerrechten op gin opgeheven en de Londense stokerijen waren er als de kippen bij om hun gin op nieuwe markten te promoten. Ondertussen werd tonicwater in de Britse koloniën gedronken vanwege zijn anti-malaria eigenschappen samen met grote hoeveelheden van deze nieuwe kwaliteit dry gin. Zo werd de gin en tonic geboren, tegelijkertijd met andere populaire gin drankjes zoals Pink Gin (gin met bitter), de British Soldier’s Delight ( gin, spuitwater en citroen) en Hatfield ( gin en gemberbier).
2016
De zoektocht begint
Door de openbaring dat gin van origine een Nederlandse ontdekking was, werden Alexander en Patrick geïnspireerd om het originele 1689 recept te vinden met als doel ’s werelds eerste gin te reproduceren. Na een zoektocht van 18 maanden, ontdekten ze op de afdeling zeldzame boeken in de British Library eindelijk een van de allereerste gin recepten. Helaas stuitten ze op een probleem. De schrijvers van het boek, The Guild Company of Distillers, hadden het recept versleuteld om er zeker van te zijn dat alleen hun eigen leden het recept konden reproduceren. Geweldig nieuws voor de gin makers uit 1689, maar meer dan drie eeuwen later slecht nieuws voor Alexander en Patrick.
2018
De lancering van Gin 1689
Alexander en Patrick riepen de hulp in van een van de oudste en meest ervaren Nederlandse stokerijen om hen te helpen bij het reproduceren van de gin uit 1689 door alleen gebruik te maken van de ingrediënten lijst uit 1689 en hun eeuwenlange expertise op het gebied van sterkedrank. Het resultaat was Gin 1689 Dutch Dry. Geschiedenis die zichzelf herhaalt…op een zeer, zeer goede manier. 2019
2019
De allereerste Dutch Pink Gin wordt gelanceerd!
Aan het einde van het originele recept staat een voetnoot: voeg aardbeien en frambozen toe aan het distillatieproces om een fruitige smaak te krijgen. Dit is precies wat Alexander en Patrick in 2019 hebben gedaan. Ze creëerden hun Queen Mary Pink Gin… de originele fruitige gin!
